Η Θεατρική Συντροφιά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΘΕ.Σ.Π.Ι.) συμπληρώνει φέτος είκοσι εφτά χρόνια δυναμικής και υπεύθυνης παρουσίας στα θεατρικά δρώμενα.
Ερασιτεχνική φοιτητική ομάδα –ή καλύτερα παρέα, συντροφιά- η ΘΕ.Σ.Π.Ι. αποτέλεσε διέξοδο στην ανάγκη για έκφραση και δημιουργικότητα.
Παρακινημένη από την ίδια αυτή ανάγκη αρκετά χρόνια πριν, το 1976 μια παρέα φοιτητών βρήκαν έναν «δρόμο» θεατρικό για να εκφραστούν ελεύθερα και δημιουργικά με την ψυχή και φαντασία τους: τότε γεννήθηκε ανεπίσημα η ΘΕ.Σ.Π.Ι. Η δράση της ωστόσο, αποκτά επίσημο χαρακτήρα από το 1983 όταν με απόφαση του πρωτοδικείου Ιωαννίνων αναγνωρίζεται νομικά.
Τον ίδιο χρόνο εκείνο η αίθουσα τελετών του παλιού πανεπιστημίου στη Δόμπολη φιλοξένησε την πρώτη της θεατρική προσπάθεια, ενώ 12 χρόνια αργότερα (1995) αποκτά το δικό της θεατρικό χώρο στη Δουρούτη, όπου στεγάζεται ως σήμερα.
Στο διάστημα όλων αυτών των χρόνων τα εκάστοτε μέλη της ΘΕ.Σ.Π.Ι ανεβάζουν παραστάσεις από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, πειραματίζονται με δικά τους κείμενα, ετοιμάζουν αφιερώματα σε θεατρικούς συγγραφείς και προπάντων γεύονται τη «μαγεία» του θεάτρου με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο.
Θα πρέπει να επισημανθεί σε αυτό το σημείο ότι όλα γίνονται ερασιτεχνικά, όχι με την έννοια της προχειρότητας αλλά με αυτήν του μη επαγγελματισμού για την εξασφάλιση βιοποριστικών μέσων. Η σκηνοθεσία, οι φωτισμοί, το μακιγιάζ, τα σκηνικά, τα κουστούμια, η μουσική, το πρόγραμμα, η ηθοποιία γίνονται από φοιτητές με όρεξη και αγάπη για το θέατρο που δεν διστάζουν να αφιερώσουν πολλές ώρες από την προσωπικής τους ζωή για τον σκοπό αυτό. Μόνιμος αρωγός στην προσπάθεια αυτή στάθηκε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με την πολύτιμη προσφορά του σε υλικοτεχνικά μέσα.
Με αυτά τα υλικά και ψυχικά εφόδια τα μέλη της ΘΕ.Σ.Π.Ι. επιχειρούσαν και επιχειρούν κάθε φορά να ανεβάσουν στη σκηνή θεατρικά έργα που εκφράζουν τις ανησυχίες και τις απόψεις τους, με απώτερο στόχο την επικοινωνία με το κοινό.
Θα θέλαμε να ευχηθούμε καλό ταξίδι μες στη μαγεία του θεάτρου σε όλους όσοι άφησαν ένα κομμάτι από την ψυχή και τον εαυτό τους σ’ αυτήν την παρέα που όλο θα μεγαλώνει. Γιατί η ΘΕ.Σ.Π.Ι. είναι αυτοί που έφυγαν, αυτοί που είναι και αυτοί που θα έρθουν.
Γιατί, εν τέλει, η ΘΕ.Σ.Π.Ι είναι το «εμείς».